ប្រែសម្រួលពី៖ CNN
បាងកក៖ លោក ថាណាថន គឺជាមហាសេដ្ឋីដែលជាអ្នកផលិតគ្រឿងបន្លាស់រថយន្តធំជាងគេបំផុតរបស់ប្រទេសថៃដែលអាចនាំជីវិតរបស់គាត់រស់នៅក្នុងថានៈថ្នាក់ខ្ពស់មួយនៃសង្គមថៃ។ ក៍ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ Thanathorn Juangroongruangkit កំពុងតែប្រយុទ្ធដើម្បីជួយសង្គ្រោះលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យរបស់ប្រទេសរបស់គាត់ ហើយក្នុងការធ្វើពលិកម្មបែបនេះ បានធ្វើឱ្យខ្លួនគាត់ស្ថិតនៅក្នុងការប្រឈមមុខដោយផ្ទាល់ជាមួយរដ្ឋាភិបាលដែលដឹកនាំដោយយោធា។ កាលពីសប្តាហ៍មុនគណបក្ស«អនាគតឆ្ពោះទៅមុខ»ដែលជាគណបក្សនយោបាយគាំទ្រលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យរបស់មហាសេដ្ឋី ថាណាថន ហើយដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងឆ្នាំ ២០១៨ បានជាប់ចំណាត់ថ្នាក់ទី ៣ ក្នុងការបោះឆ្នោតរបស់ប្រទេសថៃកាលពីឆ្នាំមុនដែលទទួលបាន ៦,៣ លានសំឡេង ត្រូវបានតុលាការថៃហាមឃាត់ពីបទរំលោភច្បាប់បោះឆ្នោត។
ដោយសារខឹងនឹងអ្វីដែលពួកគេយល់ថា ជាការជ្រៀតជ្រែកផ្នែកនយោបាយ ក្រុមនិស្សិតកំពុងដឹកនាំបាតុកម្មគាំទ្រលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនៅទូទាំងប្រទេស ដោយអំពាវនាវឱ្យនាយករដ្ឋមន្រ្តីលោក ប្រាយុធ ចាន់អូចា ចុះចេញពីតំណែងរយៈពេល ៦ ឆ្នាំបន្ទាប់ពីលោកបានកាន់កាប់អំណាចក្នុងរដ្ឋប្រហារមួយនាឆ្នាំ ២០១៤ ។ ក្នុងរយៈពេលតែពីរឆ្នាំគណបក្ស«អនាគតឆ្ពោះទៅមុខ»និងមេដឹកនាំរបស់ខ្លួនមហាសេដ្ឋី ថាណាថន ត្រូវបានគេចោទប្រកាន់លើរឿងក្តីជាង ២០ រួមទាំងការចោទប្រកាន់ពីបទឧក្រិដ្ឋដែលអាចឈានដល់ការជាប់ពន្ធនាគារ។ ថាណាថន Thanathorn បដិសេធការធ្វើខុសហើយនិយាយថារឿងក្តីទាំងនេះគឺមានហេតុផល«នយោបាយ»នៅពីក្រោយ។ ការធ្វើកំណែទម្រង់ប្រជាធិបតេយ្យនិងយោធារនិងអំណាចវិមជ្ឈការនាំឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូររចនាសម្ព័ន្ធយ៉ាងស៊ីជម្រៅទៅនឹងប្រព័ន្ធនយោបាយរបស់ថៃ។
លោក ថាណាថន មានប្រសាសន៍ថា“ យើងដឹងច្បាស់ថាយើងប្រឈមមុខនឹងការគ្រប់គ្រងរបស់របបយោធាដោយផ្ទាល់” ខណៈដែលមហិច្ឆតារបស់ ថាណាថន ព្យាយាមធ្វើកំណែទម្រង់ដោយចាប់ផ្ដើមពីវិមានរដ្ឋសភាទៅ វាត្រូវបានគេរិះគន់ ហើយនៅពេលនេះលោកបានត្រៀមខ្លួនដឹកនាំអ្វីដែលលោកមើលឃើញថា«ជាចលនាប្រជាធិបតេយ្យដែលកំពុងរីកដុះដាល»។ លោកនិយាយថា«បេសកកម្មក្នុងជីវិតរបស់គាត់គឺ“ បំបែកច្រវាក់” នៃប្រព័ន្ធមួយដែលកំពុងរារាំងប្រទេសថៃមិនឱ្យមានការរីកចម្រើនហើយដាក់អំណាចនៅក្នុងកណ្តាប់ដៃប្រជាជន។វាជាបេសកកម្មដែលអាចនឹងឃើញគាត់ជាប់គុក។ វាជាការចំណាយសម្រាប់ការតស៊ូនឹងជាការនាំលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យមកប្រទេសថៃវិញ” ។ មហាសេដ្ឋីធម្មតា ជីដូនជីតារបស់ ថាណាថន ដែលជាជនជាតិចិនក្រីក្រ កាលពី៧០ឆ្នាំមុន បានផ្លាស់មករស់នៅប្រទេសថៃជាជនអន្តោប្រវេសន៍។ ថាណាថន ក៏នឹកឃើញឪពុកម្តាយរបស់គាត់ធ្វើការទាំងយប់ទាំងថ្ងៃដើម្បីចិញ្ចឹមគ្រួសារ។ ឪពុករបស់គាត់មានការងារពីរគឺលក់គុយទាវនៅពេលថ្ងៃនិងជួសជុលម៉ូតូនៅពេលយប់ រីឯម្តាយរបស់គាត់លក់ស៊ុបត្រីនៅChina Town។ ជោគវាសនារបស់ពួកគេបានចាប់ផ្តើមផ្លាស់ប្តូរនៅពេលដែលអ្នកតំណាងចែកចាយក្រុមហ៊ុនម៉ូតូ ម៉ាក Yamaha បានស្នើសុំឱ្យឪពុករបស់ ថាណាថនបង្កើតកៅអីពូកម៉ូតូសម្រាប់ពួកគេ។


អាជីវកម្មដែលគាត់បានចាប់ផ្តើមជាមួយបងប្រុសរបស់គាត់បានចាប់ផ្តើមរីកចម្រើនរហូតដល់ក្រុមហ៊ុនយីហោធំ ៗ រួមមាន Honda , Zuzuki និងKaqazaki បានបញ្ជាទិញ។ ក្រុមគ្រួសារនេះបានប្រែក្លាយក្រុមហ៊ុន Thai Summit Group ទៅជាក្រុមហ៊ុនដែលមានទឹកប្រាក់រាប់ពាន់លានដុល្លារ។ ថាណាថន បាននិយាយថាឪពុកម្តាយរបស់គាត់បានរក្សាជំហរគាត់ដោយធ្វើឱ្យគាត់មានការងារក្រៅម៉ោងក្នុងឱកាសវិស្សមកាលរដូវក្តៅ។  លោកបានមានប្រសាសន៍ថា“ ខ្ញុំបានធ្វើការ លាងចាននៅក្នុងភោជនីយដ្ឋាន ធ្វើជាអ្នកទទួលទូរស័ព្វនៅក្នុងសណ្ឋាគារនឹងធ្វើការដឹកទំនិញនិងផ្ទុកទំនិញនៅក្នុងឃ្លាំង” ។ ក្នុងវ័យ ២០ ឆ្នាំ ថាណាថន បានសិក្សាផ្នែកវិស្វកម្មមេកានិកនៅសាកលវិទ្យាល័យធម្មាសាត Thammasat ដ៏ល្បីល្បាញនៅទីក្រុងបាងកក។ សាកលវិទ្យាល័យធម្មាសាតមានសកម្មភាពនយោបាយជាលក្ខណៈប្រវត្តិសាស្រ្ត។ ទីធ្លាមួយរបស់សាលានោះគឺជាទីតាំងនៃការសម្លាប់រង្គាលនៅថ្ងៃទី ៦ ខែតុលាឆ្នាំ ១៩៧៦ នៅពេលដែលកងកំលាំងសន្តិសុខនិងកងកំលាំងយោធាស្តាំនិយមបានបើកការបាញ់ប្រហារទៅលើនិស្សិតឆ្វេងនិយមដែលតវ៉ានឹងការវិលត្រឡប់របស់អតីតមេដឹកនាំផ្តាច់ការយោធា។ និស្សិតត្រូវបានគេវាយនិងបាញ់សម្លាប់។ ចំនួនអ្នកស្លាប់ផ្លូវការមានចំនួន ៤៦ នាក់ប៉ុន្តែអ្នកនៅរស់រានមានជីវិតអះអាងថាវាមានច្រើនជាង ១០០ នាក់ ថាណាថនបានលង់លក់ក្នុងចលនានិស្សិត។
ក្នុងនាមជាប្រធានសហព័ន្ធនិស្សិត Thammasat ហើយក្រោយមកជាអគ្គលេខាធិការរងនៃសហព័ន្ធនិស្សិតថៃ ថាណាថន បានក្លាយជាអ្នកតស៊ូមតិដើម្បីសិទ្ធិដីធ្លីនិងអ្នកក្រនិងចូលរួមការតវ៉ារបស់និស្សិត។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា“ នោះជារបៀបដែលខ្ញុំបានរៀនពីការតស៊ូរបស់ប្រជាជន។ នោះហើយជាកន្លែងដែលខ្ញុំបានរៀនពីការបោសសំអាតរចនាសម្ព័ន្ធនៃសង្គមថៃ” ។
បន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសិក្សា គាត់បានចូលបំរើការក្នុងការស្វែងរកយុត្តិធម៌របស់អង្គការសហប្រជាជាតិ។ ប៉ុន្តែភ្លាមៗបន្ទាប់ពីចាប់ផ្តើមដាក់ពង្រាយជាបុគ្គលិកអភិវឌ្ឍន៍នៅប្រទេសអាល់ហ្សេរី ឪពុករបស់គាត់បានទទួលមរណៈភាព។ គាត់បាននិយាយថា ម្តាយរបស់គាត់បានសុំអោយគាត់ត្រលប់មកផ្ទះវិញនិងជួយរកស៊ីក្នុងគ្រួសារ នៅពេលនោះ គាត់មានអាយុ ២៣ ឆ្នាំ។ ទោះបីអាយុតិចនិងកង្វះបទពិសោធសាជីវកម្មក៏ដោយក៏ ថាណាថន បានបង្ហាញថាជាជម្រើសត្រឹមត្រូវក្នុងការចាប់ផ្ដើមធ្វើអាជីវកម្មជួយក្រុមគ្រូសារ។


ក្នុងរយៈពេលមួយទសវត្សរ៍ឬក្រោយមកលោកបានបម្រើការជាអនុប្រធានរបស់ក្រុមហ៊ុន Thai Summit Group ប្រាក់ចំណូលរបស់ក្រុមហ៊ុនបានកើនឡើងពី ១៦ ពាន់លានបាត (៥០០ លានដុល្លារ) ក្នុងឆ្នាំ ២០០១ ដល់ ៨០ ពាន់លានបាត (២,៥ ពាន់លានដុល្លារ) នៅឆ្នាំ ២០១៧។ ឥឡូវនេះក្រុមហ៊ុនរបស់លោកវាមានវត្តមាននៅក្នុងប្រទេសចំនួន ៧ រួមទាំង សហរដ្ឋអាមេរិកនិងមានបុគ្គលិកច្រើនជាង ១៦.០០០ នាក់នៅទូទាំងពិភពលោក។ លោកក៏ធ្លាប់បម្រើការនៅក្រុមប្រឹក្សាភិបាលនៃក្រុមហ៊ុនប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយថៃ Matichon ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាកាសែតប្រចាំថ្ងៃផ្អែកលើទំនោរនិងវិភាគនយោបាយស៊ីជម្រៅនិងអត្ថបទស៊ីជម្រៅដែលផ្តោតលើបញ្ហានយោបាយនិងសង្គមផងដែរ លាងជម្រះមន្ទិលសង្ស័យ។ ថាណាថន ស្ថិតក្នុងវ័យ៣០ឆ្នាំនៅពេលដែលប្រទេសថៃបានឆ្លងកាត់វគ្គមួយនៃការបង្ហូរឈាមបំផុតនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តថ្មីៗនេះ។ អស់រយៈពេលជាច្រើនខែមកហើយដែលប្រទេសថៃត្រូវបានក្រុមបាតុករគាំទ្រដោយក្រុមអាវក្រហមដែលបានធ្វើបាតុកម្មប្រឆាំងនឹងក្រុមយោធាធ្វើរដ្ឋប្រហារក្នុងឆ្នាំ ២០០៦ ការធ្វើបាតុកម្មត្រូវបានបញ្ចប់ជាមួយនឹងការប្រឈមមុខដាក់គ្នាជាមួយនិងយោធាដែលបានត្រូវបានដាក់ឲ្យល្បាតតាមដងផ្លូវអមដោយអាវុធគ្រប់ដៃក្រោមច្បាប់អាជ្ញាសិកនឹងដែលធ្វើឲ្យជីវឹតមនុស្សជាង ៩០ នាក់បានស្លាប់និងរាប់រយនាក់បានរងរបួសនៅក្នុងការប្រយុទ្ធតាមដងផ្លូវ។ ដោយមានដើមកំណើតនៃអ្វីដែលនឹងក្លាយជាការរីករាលដាលនៃគណបក្ស«ឆ្ពោះទៅមុខ» អនាគតនយោបាយរបស់ប្រទេសថៃមិនមានអ្វីស្មុគស្មាញទេ។ នៅឆ្នាំ ២០១៤ រដ្ឋប្រហារមួយផ្សេងទៀតបានធ្វើឱ្យរញ្ជួយប្រទេសហើយលោក ប្រាយុទ្ធ ចាន់អូចា បានតែងតាំងខ្លួនឯងជានាយករដ្ឋមន្ត្រី។ភ្លាមៗបន្ទាប់ពីចូលកាន់តំណែងលោក ប្រាយុទ្ធ បានហាមឃាត់រាល់ការធ្វើយុទ្ធនាការនយោបាយរួមទាំងការប្រមូលផ្តុំនយោបាយដោយចាប់ផ្ដើមពីមនុស្ស ៥ នាក់ឡើងទៅនឹងត្រូវបានចាប់ខ្លួននិងចោទប្រកាន់ក្រោមច្បាប់តឹងរឹងដូចជាការបះបោរឬប្រមាថព្រះមហាក្សត្រដែលហាមឃាត់ការរិះគន់រាជវង្សនិងឧក្រិដ្ឋកម្មកុំព្យូទ័រ។  អនុវត្តការរឹតត្បិតលើការបញ្ចេញមតិតាមអ៊ីនធឺណិតនិងបង្កើនការឃ្លាំមើលនិងត្រួតពិនិត្យ។
លោក ថាណាថន បាននិយាយថា“ ក្នុងរយៈពេល ៥ ឆ្នាំកន្លងមកនេះ ប្រជាជនដែលក្រោកឈរឡើងហើយនិយាយប្រឆាំងនឹងរបបយោធា ពួកគេត្រូវបានចោទប្រកាន់នឹងត្រូវបានចាប់ដាក់គុកនឹងក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេត្រូវបានគំរាមកំហែង” ។ ពួកគេប្រើពាក្យបណ្តឹងប្រឆាំងនឹងមនុស្សដែលនិយាយ។


ថាណាថន បានសំរេចថា គាត់មិនអាចអង្គុយនៅខាងក្រៅទៀតទេ នៅដើមឆ្នាំ ២០១៨ ថាណាថន និងមិត្តរបស់គាត់សាស្រ្តាចារ្យច្បាប់នៃសាកលវិទ្យាល័យ Thammasat លោក Piyabutr Saengkanokkul បានសម្រេចចិត្តបង្កើតគណបក្សនយោបាយថ្មីមួយ។ គណបក្សអនាគតឆ្ពោះទៅមុខ យើងស្រឡាញ់ប៉ា ចូលប្រឡូកក្នុងនយោបាយធ្វើឱ្យ ថាណាថន ត្រូវដាក់ឲ្យស្ថិតនៅក្រោមការត្រួតពិនិត្យ។ រឿងមួយ ពូរបស់ ថាណាថន លោក ស៊ូរីយា ជុងរូងរាំងហ្គិន  ពីឆ្នាំ ២០០២ ដល់ឆ្នាំ ២០០៤  ធ្លាប់ជារដ្ឋមន្រ្តីដឹកជញ្ជូនក្រោមការដឹកនាំរបស់លោក ថាក់ស៊ីន និងជាមេដឹកនាំបក្ស ផាឡាំង ប្រាឆារ៉ាតដែលជាគណបក្សគាំទ្រដោយយោធា ដែលបានតែងតាំងមេដឹកនាំរដ្ឋប្រហារលោកប្រាយុធជានាយករដ្ឋមន្ត្រី។ បច្ចុប្បន្នលោកកំពុងបម្រើការជារដ្ឋមន្រ្តីក្រសួងឧស្សាហកម្មថៃ។
ទោះបីគាត់មានទ្រព្យស្តុកស្តម្ភក៏ដោយក៏ ថាណាថន មិនចាត់ទុកខ្លួនគាត់ជាឯកសិទ្ធិដែរ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា“ វាមិនមែននិយាយអំពីទ្រព្យសម្បត្តិទេវាទាក់ទងនឹងអ្នកដែលគ្រប់គ្រងប្រទេសថៃ។ វាមិនមែនអំពីចំនួនទឹកប្រាក់ដែលអ្នកមាននោះទេ” ។សាធារណជនហាក់ដូចជាមិនចាប់អារម្មណ៍ទេ។ អ្នកបោះឆ្នោតវ័យក្មេងបានបាញ់ឆ្ពោះទៅ ថាណាថន ដែលមានភាពទាក់ទាញការថតរូប Selfie និងស្រែកថា“ ហ្វាហ្វារ៉ាហ្វ” ដែលជាឃ្លាមួយពីរឿងភាគថៃពេញនិយមដែលបកប្រែថា“ យើងស្រឡាញ់ប៉ា” ។ និស្សិតសកលវិទ្យាល័យ Thammasat អាយុ ២១ ឆ្នាំបាននិយាយថានៅពេល ថាណាថន បានផ្តល់ខ្លួនជាជម្រើសមួយ គាត់ពេញទៅដោយមហិច្ឆតាចំណាប់អារម្មណ៍និងការរំភើបខាងនយោបាយ។ គោលនយោបាយរបស់គណបក្សអនាគតឆ្ពោះទៅមុខរួមមានការផ្លាស់ប្តូររដ្ឋធម្មនុញ្ញពង្រាងយោធាឆ្នាំ ២០១៧ ដែលអនុញ្ញាតឱ្យមាននាយករដ្ឋមន្រ្តីជាប់ឆ្នោតនិងមួយភាគបីនៃសមាជិកសភាត្រូវបានតែងតាំងដោយយោធា។

 ថាណាថន បាននិយាយថា“ អំណាចត្រូវបានផ្តោតលើកណ្តាប់ដៃរបស់របបយោធា” ។ អ្នកធ្វើរបបផ្តាច់ការក្លាយជាអចិន្រ្តៃយ៍ក្រោមរដ្ឋធម្មនុញ្ញនេះ។  គណបក្សរបស់លោកក៏ចង់កាត់បន្ថយថវិកាការពារជាតិ បង្កើនតម្លាភាពរដ្ឋាភិបាលពង្រឹងស្ថាប័នប្រជាធិបតេយ្យ គាំទ្រសិទ្ធិមនុស្សនិងបំបែកភាពផ្តាច់មុខជំនួញ។ លោក Thitinan Pongsudhirak នាយកវិទ្យាស្ថានសន្តិសុខនិងសិក្សាអន្តរជាតិនៅសាកលវិទ្យាល័យជូឡាឡុងកនបាននិយាយថា "នេះជាគណបក្សមួយដែលនយោបាយថៃមិនដែលឃើញពីមុនមក។ វាជារបត់មួយនៃនយោបាយថៃមានរយៈពេលជាង ៣ ទសវត្សរ៍កន្លងមកត្រូវបានត្រួតត្រាដោយមុខមាត់ចាស់របស់អ្នកនយោបាយដដែល។ ប៉ុន្តែក្រុមអ្នកនយោបាយដដែលៗត្រូវបានគេវិលមកកាន់អំណាចវិញក្នុងការបោះឆ្នោតមួយដែលត្រូវបានគេរិះគន់ថា“ មិនសេរីនិងយុត្តិធម៌” ។
លោក ប្រាយុទ្ធ បានរក្សាភាពជាអ្នកដឹកនាំនៅក្រោមច្បាប់បោះឆ្នោតដែលអនុញ្ញាតឱ្យសភាទាំងពីរ - រួមទាំងព្រឹទ្ធសភាដែលគាំទ្រដោយយោធាក្នុងការជ្រើសរើសលោកជានាយករដ្ឋមន្ត្រី។
ទោះយ៉ាងណាជោគជ័យនៃការបោះឆ្នោតរបស់គណបក្សអនាគតឆ្ពោះទៅមុខ មិនដែលមាននោះទេ - គ្មានសមាជិកសភាណាម្នាក់ក្នុងចំណោមសមាជិកទាំង ៨១ រូបដែលធ្លាប់កាន់តំណែងបានជាប់ឆ្នោតពីមុនទេ។ ពួកគេបានបង្កើតផ្នែកមួយនៃប្លុកគាំទ្រលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យដែលរួមមានគណបក្សធំទី ២ គឺគណបក្សភឿថៃដែលមានសម្ព័ន្ធភាពជាមួយលោកថាក់ស៊ីន។
ពីការបង្កើតឡើងគណបក្សអនាគតឆ្ពោះទៅមុខនិងនាយកប្រតិបត្តិត្រូវបានរងនូវរឿងក្ដីរាប់សិបករណីរាប់ចាប់ពីការបះបោរឧក្រិដ្ឋកម្មកុំព្យូទ័រនិងបំផ្លាញរបបរាជានិយម។ វាថែមទាំងត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ថាមានទំនាក់ទំនងជាមួយសង្គមអាថ៌កំបាំងថែមទៀតផង។ កាលពីខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ ២០១៩ ថាណាថន ត្រូវបានដកសិទ្ធិពីសមាជិកសភាបន្ទាប់ពីតុលាការធម្មនុញ្ញបានសំរេចថា គាត់កាន់កាប់ភាគហ៊ុនខុសច្បាប់នៅក្នុងក្រុមហ៊ុនប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។
លោក ថាណាថន បាននិយាយថា គាត់បានផ្ទេរភាគហ៊ុនរបស់គាត់នៅក្នុងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយវី - ឡាក់ទៅម្តាយរបស់គាត់មុនពេលការបោះឆ្នោតត្រូវបានប្រកាសនៅថ្ងៃទី ២៣ ខែមករាហើយក្រុមហ៊ុនបានបញ្ឈប់ប្រតិបត្តិការ។ តុលាការបាននិយាយថា មិនមានភ័ស្តុតាងណាមួយដែលថាការផ្ទេរត្រូវបានធ្វើឡើងនោះទេ។ហើយនៅក្នុងខែកុម្ភៈតុលាការធម្មនុញ្ញបានរំលាយគណបក្សអនាគតឆ្ពោះទៅមុខ និងហាមឃាត់មេដឹកនាំរបស់ខ្លួនមិនឱ្យធ្វើនយោបាយអស់រយៈពេល ១០ ឆ្នាំដោយបានសំរេចថាពួកគេព្រមទទួលយកប្រាក់កម្ចីខុសច្បាប់ចំនួន ១៩១ លានបាត (ប្រហែល ៦ លានដុល្លារ) ពីលោក ថាណាថន។ តុលាការបានសំរេចថា ប្រាក់នេះជាអំណោយរបស់ភាគីហេតុដូច្នេះវាលើសពីដែនកំណត់នៃច្បាប់។   
លោក ថាណាថន បាននិយាយថា ប្រាក់កម្ចីនេះគឺស្របច្បាប់ហើយភាគីនឹងសងវិញ។ លោកមានប្រសាសន៍ថា“ ច្បាប់អនុញ្ញាតឱ្យយើងផ្តល់ប្រាក់កម្ចី។គណបក្សនយោបាយជាច្រើនផ្សេងទៀតក៏ទទួលបានប្រាក់កម្ចីផងដែរ” ។  ក្រុមអ្នករិះគន់និយាយថា ថាណាថន ជាសេដ្ឋីពុករលួយដែលរំលោភច្បាប់បោះឆ្នោត។ អ្នកគាំទ្ររបស់គាត់និយាយថាការចោទប្រកាន់នេះគឺជារឿងនយោបាយ។
លោក ថាណាថន បាននិយាយថា“ យើងមិនបានធ្វើអ្វីខុសទេយើងទទូចថាករណីទាំងអស់នេះគឺជាហេតុផលនយោបាយ” ។ ការរំលាយគណបក្សដែលជាប់ឆ្នោតតាមបែបប្រជាធិបតេយ្យបានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់ឬសគល់នៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ។


សេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់ស្ថានទូតអាមេរិកប្រចាំនៅប្រទេសថៃបាននិយាយថា ការសម្រេចចិត្តនេះ“ បង្កហានិភ័យដល់ការបោះឆ្នោតជ្រើសរើសអ្នកបោះឆ្នោតទាំងនោះហើយចោទជាសំណួរអំពីតំណាងរបស់ពួកគេនៅក្នុងប្រព័ន្ធបោះឆ្នោតរបស់ប្រទេសថៃ” ។ អង្គការសិទ្ធិមនុស្ស Amnesty International បាននិយាយថាសេចក្តីសម្រេចនេះថា“ បង្ហាញពីរបៀបដែលអាជ្ញាធរប្រើដំណើរការតុលាការដើម្បីបំភិតបំភ័យនិងគោលដៅប្រឆាំងក្រុមប្រឆាំង” ។ សមាជិកសភាដែលនៅសេសសល់របស់គណបក្សអនាគតឆ្ពោះទៅមុខ ឥឡូវនេះបានបង្កើតគណបក្សថ្មីមួយដើម្បីរក្សាអាសនៈរបស់ពួកគេ។ អាសនៈទាំង ១១ ដែលត្រូវបានប្រតិបត្តិដោយគណៈបក្សដែលត្រូវបានហាមឃាត់ក្នុងនោះមានលោក ថាណាថន នឹងត្រូវទុកឲ្យ«នៅទំនេរ»
គណៈកម្មការរៀបចំការបោះឆ្នោតជាដើមបណ្ដឹងឲ្យចាត់វិធានការព្រហ្មទណ្ឌប្រឆាំងនឹងមេដឹកនាំគណបក្សអនាគតឆ្ពោះទៅមុខ ។ប្រសិនបើរឿងនោះកើតឡើងមែន លោក ថាណាថន អាចប្រឈមនឹងការជាប់ពន្ធនាគាររយៈពេល ៥ ឆ្នាំនិងមេដឹកនាំគណបក្សផ្សេងទៀតអាចជាប់ទោសរយៈពេល ៣ ឆ្នាំ។ លោក ថាណាថន បាននិយាយថា គាត់បានត្រៀមខ្លួនជាប់ពន្ធនាគារដើម្បីប្រយុទ្ធការពារអនាគតកូនបួននាក់របស់គាត់ដែលមានអាយុចន្លោះពី ១៥ខែ ដល់ ១២ឆ្នាំ។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា“ ប្រសិនបើខ្ញុំចូលគុក ខ្ញុំសង្ឃឹមថាមានគេប្រាប់កូនរបស់ខ្ញុំថា ខ្ញុំជាប់ពន្ធនាគារពីព្រោះខ្ញុំកំពុងតស៊ូដើម្បីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ ខ្ញុំកំពុងតែតស៊ូដើម្បីមនុស្សជំនាន់ក្រោយ” ។ ប្រឈមនឹងការគំរាមកំហែងនៃការជាប់ពន្ធនាគារ មេដឹកនាំនយោបាយផ្សេងទៀតបានជ្រើស រើសរត់ភៀសខ្លួនចេញពីប្រទេស។ ទាំងលោក ថាក់ស៊ីននិងលោកស្រីយីងឡាក់ ស៊ីណាវ៉ាត្រា ដែលជាបងប្អូនបង្កើតរបស់អតីតនាយករដ្ឋមន្រ្តីបានភៀសខ្លួនចេញពីប្រទេសថៃដោយសារការកាត់ទោសព្រហ្មទណ្ឌប្រឆាំងនឹងពួកគេ។ សម្រាប់លោក ថាណាថន ការចាកចេញពីប្រទេសមិនមែនជាជំរើសទេ។ ខ្ញុំមិនអាចភៀសខ្លួនបានទេប្រសិនបើខ្ញុំរត់ចេញ ចលនាទាំងមូលអាចដួលរលំ។ សមរភូមិសម្រាប់គំនិត ទោះបីជាកំពុងតែមានបញ្ហានយោបាយនិងផ្លូវច្បាប់ក៍លោក ថាណាថន និយាយថា លោករំភើបចំពោះចលនាប្រជាធិបតេយ្យរបស់ប្រទេសថៃ។



នៅក្នុងខែធ្នូប្រជាជនរាប់ពាន់នាក់បានប្រមូលផ្តុំគ្នានៅក្នុងទីក្រុងបាងកកនៅក្នុងអ្វីដែលប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយក្នុងស្រុកហៅថា ជាការតវ៉ាដ៏ធំបំផុតចាប់តាំងពីមុនពេលរដ្ឋប្រហារឆ្នាំ ២០១៤ ដែកគាំទ្រដោយគណបក្សអនាគតឆ្ពោះទៅមុខ។ ក្រុមអ្នកតវ៉ាបានលើកដៃសំពះ“ សិទ្ធិឃ្លានហ្គេម” ដែលមានអត្ថន័យដូចនឹងការតស៊ូប្រជាធិបតេយ្យរបស់ប្រទេសថៃ។ហើយយុទ្ធនាការថ្មីៗបន្ថែមទៀតដែលដឹកនាំដោយនិស្សិតសាកលវិទ្យាល័យបានកើតឡើងពាសពេញប្រទេសជាមួយនឹងក្រុមដែលប្រមូលផ្តុំគ្នាដើម្បីជានិមិត្តរូបនៃបាតុកម្មប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាលហុងកុងនាពេលថ្មីៗនេះ។
យើងមានឱកាសទាំងអស់ដើម្បីធ្វើឱ្យការផ្លាស់ប្តូររចនាសម្ព័ន្ធទូទៅក្លាយជាការពិត។ លោក ថាណាថន បានមានប្រសាសន៍ថា“ រឿងនេះមិនដែលបានកើតឡើងទេយ៉ាងហោចណាស់ក្នុងរយៈពេល ៤០ ឆ្នាំនៃជីវិតរបស់ខ្ញុំ” យើងមានឱកាសបញ្ចប់ការអន្តរាគមន៍យោធាចូលក្នុងឆាកនយោបាយម្តងហើយម្តងទៀត” ។ លោក ថាណាថន និយាយថា លោកនឹងដឹកនាំអ្វីដែលឥឡូវក្លាយជាចលនាឆ្ពោះទៅអនាគតហើយបន្តយុទ្ធនាការដើម្បីវឌ្ឍនភាពនិងគំនិតសេរីនៅទូទាំងប្រទេស។
លោកបានមានប្រសាសន៍ថា“ ការប្រយុទ្ធសំខាន់បំផុតគឺមិននៅក្នុងសភាទេវាមិនមែននៅតាមដងផ្លូវទេការប្រយុទ្ធសំខាន់បំផុតគឺសង្គ្រាមគំនិត” ។ នៅពេលសួរថាតើគាត់នឹងចូលរួមជាមួយសិស្សនិងដឹកនាំពួកគេនៅការធ្វើបាតុកម្មតាមដងផ្លូវដែរឬទេលោក ថាណាថន បាននិយាយថាគាត់អាចនឹងធ្វើ  ប្រសិនបើត្រូវបានស្នើសុំ។ ប្រជាជនថៃធ្វើបាតុកម្មប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលដោយការលើកដៃសំពះម្រាមដៃបីនៅឯសាកលវិទ្យាល័យកាសេតសាតថ្ងៃទី ២៩ ខែកុម្ភៈឆ្នាំ ២០២០ នៅទីក្រុងបាងកក។ ទោះយ៉ាងណាក្រុមអ្នករិះគន់មានការព្រួយបារម្ភថា ការតវ៉ាប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលអាចបង្កឱ្យមានការឆ្លើយតបខាងយោធា។ មេបញ្ជាការកងទ័ពលោក Apirat Kongsompong បានចេញសេចក្តីព្រមាមួយ។ យោងតាមកាសែតបាងកកប៉ុស្តិ៍លោកមេទ័ព្វជើងគោកថៃបាននិយាយថា“ ខ្ញុំនឹងមិនអនុញ្ញាតឱ្យនរណាម្នាក់ដុតប្រទេសនេះឡើយ” ។
លោក ថាណាថន បាននិយាយថា“ មិនគួរបង្ហូរឈាមសម្រាប់ការប្រយុទ្ធដើម្បីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនោះទេ” ប៉ុន្តែបានទទួលស្គាល់ថាចលនានេះពិតជាធំជាងគណបក្សរបស់គាត់ទៀត»។  លោកបានមានប្រសាសន៍ថា“ ប្រជាជននៅទីនេះដែលកំពុងតែធ្វើយុទ្ធនាការ។ ពួកគេមិនធ្វើដើម្បីខ្ញុំឬដើម្បីអ្នកណាម្នាក់ទេ តែពួកគេកំពុងធ្វើយុទ្ធនាការអំពីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនិងអំពីអំពីយុត្តិធម៌” ។ “ បញ្ហាបានទៅឆ្ងាយពីខ្ញុំ ។នេះគឺជាពេលវេលាដ៏រំភើបបំផុតនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រថៃ»